Van Botswana naar Namibië - de eerste lange reisdag

7 augustus 2018 - Kavango Region, Namibië

Dinsdag 7 augustus

Vandaag om 05.45 uur opgestaan (grappig, een van de jeugdigen draaide als wekservice een nummer uit the Lion King over z'n speaker, iedereen kon er om lachen). Wederom in het donker tassen ingepakt, tent afgebroken, bus ingepakt en om 06.45 uur aan het ontbijt. Ook een lunchpakket smeren. 07.40 vertrekt de bus. 't Lijkt wel een legerkamp, zegt Ed. 

Maar tijdens de reis hebben we 't gezellig, de kids nu voorin de bus, de volwassenen achterin. We draaien muziek, kijken naar buiten en roepen als er wild gescoord wordt. Olifanten en struisvogels. Verder is het in het begin nog een aardige weg, maar we hebben ook flinke stukken weg die zeer beroerd zijn, met grote gaten, waarvoor echt gestopt moet worden om er vervolgens heel langzaam doorheen te gaan. Soms vlieg je echt een eind de lucht in. Zorgen dat je je schrap kunt zetten als het nodig is is geen overbodige luxe. Ook is de weg een stuk smaller, voor tegenliggers moet ook worden uitgeweken. Dus het gaat allemaal niet zo hard. 

Het is vandaag, net als gisteren, een hete dag. We kunnen nergens een weerbericht oppikken, maar zo rond de 35 a 36 graden vermoeden we. Bus met plat dak en volle zon erop.... Het is volgens de crew en reisbegeleider nu echt een stuk warmer dan twee weken geleden, het lijkt wel of de zomer hier al is begonnen. Geen airco in de bus. De raampjes kunnen open, maar als ze allemaal open zijn wordt je gek van de wind. Dus zoeken naar een goed optimum. 

Niet zo heel veel te vertellen over deze reisdag. Bushstops, een onverwachte vleesgrens gewoon met tenten naast de weg, ziet er niet echt officieel uit (waarbij het vlees gauw-gauw weggemoffeld moet worden, een bloederige toestand want geen tijd meer om er een zakje omheen te doen), een keer tanken (gewoon bij de Shell hier) waarbij iedereen graag de hete bus uit wil en de schaarse schaduw in vlucht. Pompbedienden lopen met een parapluutje. De dorpen worden tradotioneler, we zitten nu in de bovenloop van de delta, dichter bij de rivier weer. 

Rond 3 uur zijn we bij de grens tussen Botswana en Namibië. Weer uitstempelen in Botswana, dan een stukje lopen door een niemandsland, dan instempelen in Namibië. Grappig, maar kost tijd... Direct een zandpad na de grens, wat ribbelig. Weer eens wat anders dan een gatenweg. Rond kwart voor vier zijn we op de volgende campsite: Rainbow Lodge in Divundu. Erg mooi gemaakt. Aan de rivier. Leuk complex met dus ook lodges, restaurant, bar, mooie ondergaande zon. Edgar gaat nog weer een boottocht maken en ziet heel veel nijlpaarden. Wij blijven hier op de camping en Felien en ik drinken een lekkernkoud biertje/drankje en Daan blijft bij de tent. 

Ik loop rond zes uur nog de camping af en ga even bij het dorpje vlakbij kijken. Er loopt een jongetje met me mee vanaf de campingpoort die hij net voor een auto heeft open gedaan. Ik probeer een gesprekje met 'm aan te knopen maar alle antwoorden zijn yes. Hij pakt een fietsvelg uit de berm en gaat ermee spelen. Even later komt er een grotere jongen bij, die wil weten wat mijn hoofdlamp voor een ding is, en hij wil 'm hebben. Nou nee, ik heb 'm nog nodig. De geluiden (stemmen) vallen nog het meeste op, het is hier heel vlak, de bebouwing is klein en laag, alles draagt heel ver. 

We eten rijst met beefstirfrie, en na het eten spelen we weerwolven met de hele groep. Dan is er herrie bij de bar, er is een dansgroep. Gaan we ook maar even kijken. Nu nog even bij de WiFi in de receptie en dan zo douchen en slapen. Morgen alweer verder, maar dan alleen de ochtend reizen. 

1 Reactie

  1. Oma Iente:
    7 augustus 2018
    Geweldig zoals je ons laat meegenieten met jullie reis door je uitgebreide verhalen, Adrieke! We worden er helemaal stil van en zijn onder de indruk van alles wat juliie beleven! Ik had net het verhaal van gisteren gelezen, Kwam het volgende er direct achter aan! Je hebt schrijverstalent hoor! Hier is het overigens ook tropisch warm: we hoeven met Max geen lange wandelingen te maken en ligt lekker voor de wind van de ventilator! Tot horens maar weer en liefs van ons Heiden!