Reizen is wachten... en ook weer niet.

Prima vlucht gehad gisteren met KLM vanaf Schiphol. We waren vroeg op Schiphol, maar fijn om druktestress te vermijden. Heerlijke wachttijd doorgebracht in de Airport library, waar iemand op de vleugel Golden Oldies zat te spelen. 

Met z'n vieren op een rijtje in het middenstuk van 't vliegtuig, gezellig. En 2 gangpadplaatsen waardoor extra beenruimte. Bij wc bezoek konden we af en toe even door het raampje van de exit kijken, een blik op de Sahara! Verder heb ik op m'n eigen videoschermpje met een Google Earth achtige applicatie de vlucht heel veel gevolgd: waar zijn ww nu? Altijd surrealistisch dat vliegen, en hiermee helemaal: jezelf als in een gamevliegtuigje over Europa, de Middellandse zee en vervolgens dat enorme continent Afrika heen te zien schuiven. Verder goed vermaak met enorme keuze uit films, iedereen z'n eigen (ik kon heerlijk ongeneerd vrouwenfilms kiezen: Three billboards en Lady Bird), en beziggehouden worden door de cabincrew met natjes en droogjes. Daan en Felien konden er niet over uit dat al het eten en drinken aan boord 'gratis' is. Voelt ook erg luxe. En dat is het ook natuurlijk. We zaten vlakbij de pantry, op de rij voor ons moeders met kleine kinderen, gaf ook vertier (kiekeboe tussen de stoelen door). Respect voor die moeders, hun kroost 11 uur lang zoet houden op schoot... 

Tussenstop in Johannesburg, Zuid-Afrika.

We landden rond negen uur in de avond. Vlotte uitcheck en bagage kwam ook al snel. Transfer naar hotel vlakbij vliegveld (airport lodge) door busjes van het hotel met aardige lokale mensen. Het was rustig op het vliegveld. Andere reizigers van onze Djoser-groep hier voor het eerst ontmoet. Er was ook een andere Djoser groep die in Zuid-Afrika blijft en een groep die met Sawadee dezelfde trip doen als wij, waardoor er even wat verwarring ontstond over wie nou naar welk hotel moest. En het was een vrij grote groep die naar ons hotel ging, dus wachten op een plekje in een busje. Porters van het vliegveld die helpen met inladen, o wat klantgericht, maar o wacht, ze willen natuurlijk fooi... We hadden nog geen Rand, maar euro's zijn ook goed. Even wennen aan het feit dat hier links gereden wordt; Edgar mocht voorin en stapte eerst op de chauffeursstoel ;-) 

Het hotel was eenvoudig, beetje als een oud en goedkoop Amerikaans motel, maar prima en schoon en erg vriendelijke mensen wederom. Palmen en agaves in de tuin. En een oud busje met zendelingenspreuken op de parkeerplaats. Twee kamers naast elkaar, Daan en Felien ieder een eigen bed (Felien in d'r uppie een 2 persoons, net zo groot als 't onze), helemaal prima. Bijbel in 't Afrikaans, fijn. Koude tegelvloer in de kamers en de avond is echt fris (lekker!). Deken over 't dekbed heen nog. Tegen twaalven sliepen we. 

Half zes was ik al wakker van overkomende vliegtuigen, nog wel wat doorgedoezeld tot zeven uur. Half acht ontbijt (English breakfast, basic, maar genoeg!) en half negen alweer in de busjes terug naar het vliegveld. Van Johannesburg (stad met 4,3 miljoen inwoners) niks gezien behalve wat (omheinde) woonwijken tegen het hotel aan en de snelweg naar het vliegveld. 

Check in bij British Airways voor vlucht naar Victoria Falls. Even wat verwarring bij ons, we hadden nog in ons hoofd zitten dat we op Livingstone zouden vliegen, maar een week geleden al hadden we de mail van Djoser gehad met deze vluchtgegevens, gewoon niet goed gelezen. Dat scheelt, zijn we eerder op de bestemming! Dachten we... 

Na toch wat Rand pinnen (komen in Namibië nog van pas zeggen ze), door de douane heen en genoten van heerlijke koffie (Daan en Felien drinken ook al lattes!) en koek. Grote duty-free area op dit vliegveld ook, Jo-burg fungeert ook als hun voor de toerist naar andere plekken in Afrika, lekker even rondgekeken, alleen maar water gekocht. 

Half elf bij de gate, daar begonnen aan dit stukje. Met de bus naar 't vliegtuig, stevig windje buiten. Snelle maaltijd aan boord en alweer landen. In vliegtuig al formulier ingevuld voor visum. Dat zou tijd schelen. We zijn nu, een uur later, nog niet door de douane en visum-check heen, en de rij is echt niet zo lang.... Ook nog wat gedoe over of we nu een single entry of double entry visum willen hebben. 30 dollar versus 50 dollar. Aan de Zambiaanse kant schijnen de watervallen ook heel mooi te zijn, vandaar dat we morgen wellicht nog een keer Zimbabwe in moeten. Oké. Kennismaking met Afrikaanse bureaucratie en werktempo.... 

Maar goed, als we dit loketje eenmaal hebben gehad, kan de reis echt beginnen!